შედარებითი უპირატესობა vs. სწორი სისტემა
ხშირად გსმენიათ ასეთი ტერმინი ქვეყნის შედარებითი უპირატესობა, ეს ტერმინი ასახავს ქვეყნის უპირატესობას იმ პროდუქტის წარმოებაში სადაც აქვს უპირატესობა შედარებით იაფად და ხარისხიანად აწარმოოს ეს პროდუქტი ვიდრე სხვა ქვეყანა აწარმოებდა. მაგალითად ჩინეთს ყავს იაფი მუშახელი, ბრალიზიას შეუძლია აწარმოოს ყავა, ფინეთს ხეტყე, აზიურ ქვეყნებს ბრინჯი და ა.შ. მაგრამ, ყველაზე საინტერესო ფაქტი არის ის რომ ჩვენი მეზობელი თურქეთი აწარმოებს ძალიან ბევრ პროდუქტს, ფაქტიურად იმპორტს ერიდება და უამრავ პროდუქტს აწარმოებს, მანქანებსაც კი, შედეგი სახეზეა თურქეთის მშპ აშკარად იზრდება სწრაფად და დღესდღეობით მსოფლიო ქვეყნებს შორის მოწინავე რიგებშია. აგრეთვე მინდა შევეხოთ გერმანიას, სადაც მიუხედავად იმისა რომ გერმანელებს არ აქვთ ფუფუნება ჩინეთივით იაფი მუშახელის, საკმაოდ დიდ ხელფასებს იხდიან მუშახელში, მაინც ახერხებენ იყვნენ ერთერთი დიდი ექსპორტიორები აწარმოონ სხვადასხვა სახის პროდუქტი; ქვეყნის ეკონომიკაც შესაბამისად იზრდება; კრიზისს ევროპაში ჯერჯერობით ყველაზე უკეთესად გემანია უძლებს (სოციალური დახმარების წარმატებული მოდელიც მისი სისიტემის ნაწილია). არც იმაზეა დამოკიდებული თუ რამდენად ბევრს მუშაობენ ქვეყნებში, მოსახლეობა აშშ–ში წლების განმავლობაში არ მუშაობდა იმაზე მეტს რასაც ვთქვათ ჩინეთში მუშაობდნენ, მაგრამ აშშ ბევრად უკეთ განვითარდა ვიდრე ჩინეთი ან სხვა ქყვენები. მაშ რა არის ის მთავარი რაც ქვეყნისთვის არის მნიშვნელოვანი რათა წარმატებას მიაღწიოს? მთავარია ქვეყანაში სწორი სისტემის შექმნა, სწორი სტრუქტურის შექმნა რათა გაზარდო პროდუქტიულობა; ეს იგივეა ბიზნესში, ეს იგივეა ცხოვრებაში. არ არის აუცილებელი ნავთობის ან ოქროს მომპოვებელი იყოს ქვეყანა, მთავარია სწორი სისტემა შექმნას ქვეყანაში; აფრიკაში უამრავი ოქრო და ნავთობი მოიპოვება მაგრამ დღემდე ვერ ახერხებს განვითარებას ისე როგორც სხვა ქვეყნები.
რათქმაუნდა შედარებითი უპირატესობა და სწორი სისტემა ერთმანეთს არ უშლის ხელს, პირიქით სწორი სისტემის შემთხვევაში სწორედ გამოყენებული შედარებითი უპიატესობა ქყეყნას მეტად აძლიერებს.
No comments:
Post a Comment