What seems to be impossible, that not only becomes possible, but it actually happens! so never say never actually works:)
Monday, March 21, 2011
EUR - USD exchange rate
It is time USD to start strengthening against EUR, EUR-USD exchange rate is already up high enough to start correction, EUR is quity overbought, that can be resulto of some expectation like ECB interest rate decision next month and other factors which is currently very popular, so this factors postpone this process so far. If USD does not start strengthening soon that will be perceived as a problem…
ლარის კურსის 3 სცენარი
არსებობობს მყარი უცხოური ვალიუტები, რომელთან მიმართებაში თუ საკუთარი ვალიუტის კურსის შენარჩუნებას ახდენ ეკონომიკისთვის შესაძლოა მომგებიანი აღმოჩნდეს; ამავე დროს არსებობს უცხოური ვალიტები (მაგალითად დოლარი) რომელთან მიმართებაში კურსის შენარჩუნება ცუდი იდეაა, რადგან ეს უცხოური ვალიუტები გამუდმებით ღირებულებას კარგავს. განვიხილოთ ლრის კურსის სამი სცენარი და მათი ეფექტი ეკონომკაზე.
მაგრამ ვიდრე სცენარბამდე გადავიდოდე მინდა მოკლევადიანი ანალიზი შემოგთავაზოთ და ავღნიშნო რომ დოლარი ევროსთან საკმარისად გაფუჭდა ბოლო პერიოდი და წესით გამყარება უნდა დაიწყოს, თუმცა აქ ერთი რისკი ჩნდება რამაც შესაძლოა შეცვალოს ეს მოლოდინი, დოლართან მიმართებაში ახლა ბევრი რამ არის დამოკიდებული იაპონიაზე, თუ იამპონიამ დამატებით აშშ ობლიგაციებიც აღარ იყიდა ან/და საკუთარი დოლარების რეზერვები გამოიყენა ქვეყნის ასაშენებლად მაშინ გამოდის შესაძლოა დოლარი მეტად გაფუჭდეს, მაგრამ ამავე დროს შესაძლოა ევროც გამოიყენოს...საკმაოდ ბუნდოვანი მდგომარეობაა...
რაც არ უნდა მოხდეს ლარს გამყარება მართებს რომ ეკონომიკის ზრდა მოხდეს, სამუშაო ადგილები შეიქმნას და ინფლაცია ნაკლებ მგრძნობიარე გახდეს. თუ ლარის საკურსო "სტაბილურობა" იყო პრიორიტეტი, მაშინ დიდი ალბათობით ინფლაცია მომავალ სამ წელში მეტი იქნება ვიდრე ბოლო სამი წელი.
სცენარი 1. მონეტრული პოლიტიკის სტიმულირება:
ამ ეტაპზე ლარი/დოლარის "სტაბილურობა" ცუდი იდეაა თუ შენ ამ ვითომ სტაბილურობას ქმნი დამატებითი ფულადი მასის ეკონომიკაში შეშვების, საპროცენტო განაკვეთების შემცირების ან სახაზინო რეზერვების განაკვეთს შემცირების ხარჯზე და ეკონომიკის ნეგატიური ეფექტის ხარჯზე (ეკონომიკის ხარჯზე იმიტომ ვამბობ რომ მთავარი ის კი არ არის რამდენად სტაბილური იქნება ლარის კურსი მაგალითად დოლართან, არამედ რა დონის ინფლაციას ახდენს ეს ვითომ სტაბილურობა და ამ ინფლაციას რა გავლენა აქვს ეკონომიკის ზრდაზე).
თუ ორივე ვალიუტის კურსი სტაბილურია, მაგრამ ორივე ვალიტის ღირებულება გამუდმებით ფუჭდება – ანუ კარგავს მყიდველობით უნარს,ეს ნიშნავს ინფლაციის ზრდას.
ჩვენ რომ ვიყოთ მწარმოებელი ეკონომიკა (ექსპორტიორი) და არა იმპორტიორი ეკონომიკა მაშინ საკუთარი ვალიუტის გაფუჭება რაღაცა დონეზე შესაძლოა გამართლებულიც იყოს, რადგან ვალიტის გაუფასურებით (გარკვეულ დონეზე) პროდუქტი გაგვიიაფდებოდა სხვა ქვეყნის მწარმოებლებთან შედარებით რაც ექსპორტს გაზრდიდა და ეკონომიკას მეტად განავითარებდა, მაგრამ ჩვენ არც წარმოებით გამოვირჩევით და თან ვართ განვითარებადი ქვეყანა საწყის სტადიაში რაც კიდევ ამძაფრებს მოთხოვნას რომ ვალიუტა იყოს მყარი და თანმიმდევრობით (მოთხოვნით გამოწვეული) მყარდებოდეს.
სცენარი 2. მონეტრული პოლიტიკის უცვლელად დატოვება:
მაგრამ თუ პოლიტიკას არ ცვლი გარკვეული პერიოდი ეს ნიშნავს ლარი უნდა მყარდებოდეს დოლართან მიმართებაში თუ რეალურად ეკონომიკური ზრდა ხდება, რადგან ვთქვათ დოლარის ღირებულება მასიური ბეჭვდის, სესხების აღების და მასტიმულირებელი პაკეტების ეკონომიკაში შეშვების შემდეგ თანდათანობით ფუჭდება, რაც იწვევს აგრეთვე მასზე მიბმული ვალიტების გაფუჭებას. დოლარის კურსი კი მასზე არამიბმულ ვალიუტებთან მიმართებაში ძირითადად ფუჭდება (კანადური დოლარი, ჩინური იუანი, შვეიცარიული ფრანკი და ა.შ.);
ესეიგი თუ მონეტარულ პოლიტიკას არ შევცვლით მომავალი ერთი წელი, მაშინ ლარი მატერიალურად არ უნდა გაფუჭდეს დოლართან მიმართებაში ან პირიქით გამყარდეს კიდეც (რადგან ჩვენი სახელმწიფო შესყიდვების შემდგომ ლარის მულტიპლიერმა უკვე მოახდინა რეალიზაციის დიდი ნაწილი), ეს მაშინ თუ საერთო მოთხოვნა იზრდება და ამასთან ერთად ეკონომიკაც იზრდება.
თუ ლარზე რეალური საბაზრო მოთხოვნა დიდია მაშინ ლარი მყარდება დოლართან მიმართებაში რაც აგრეთვე მათ კურსზეც აისახება. მოკლევადიანი ლარის გამყარება შესაძლოა აგრეთვე მოხდეს დოლარის სესხებით, თუმცა რისკები იცვლება და გრძელ ვადაში აუცილებელია გათვალო როგორ იმოქმედებს ეკონომიკაზე და სავალიტო კურსზე.
სცნარი 3. როდსაც მონეტარულ პოლიტიკას ამკაცრებ:
თანმიმდევრული გამკაცრებით და მოთხოვნის ზრდით მიღებული ვალიუტის გამყარება არის დადებითი ეკონომიკისთვის, რადგან ინფლაციას ნაკლები ეფექტი ექნება, მეტი მოთხოვნა იქმნება ინვესტიციებზე – თუ ინვესტორს ეცოდინება რომ ვალიუტა ნელი ტემპით გამყარდება და მოლოდინი ეკონომიკურ ზრდაზე გრძელ ვადაში არის დადებითი, მაშინ მისთვის ეს მიმზიდველი საინვესტიციო შესაძლებლობაა. მაგრამ საჭიროა კონტროლი რომ ინვესტიციები იყოს გრძელვადიან გათვლებზე გაკეთებული, რაც შექმის სამუშაო ადგილებს, გაზრდის ექსპორტს და ეკონომიკისთვის წარმატებული იქნება გრძელ ვადაში.
მოკლე ვადაში როდესაც საჭიროა შესაძლოა მონეტარული პოლიტიკის გამკაცრებით ლარი გაამყარო დოლართან მიმართებაში, მაგრამ რეალურ კურსს გრძელ ვადაში ბაზარი ადგენს. თუ მონეტარული პოლიტიკა გაამკაცრე, მოკლე ვადაში ლარი გამყარდება, მაგრამ გრძელ ვადაში რომ შეინარჩუნოს ლარმა სიმყარე ამისათვის საჭიროა რეალური მოთხოვნა ბაზრიდან (ინვესტიციებზე მოთხოვნა, ბიზნეს გარემოს გაუმჯობესება და აქტიურობის გამუდმებით ზრდა). ხოლო თუ გრძელ ვადაში ლარზე მოთხოვნის ზრდა არ მოხდა – მიუხედავად მოკლევადიანი გამყმებისა რაც მონეტარული პოლიტიკის ჩარევით განხორციელდა, კურსი დაიწყებს გაფუჭებას რადგან ლარზე რეალური მოთხოვნა არ გაიზარდა.
მაგრამ ვიდრე სცენარბამდე გადავიდოდე მინდა მოკლევადიანი ანალიზი შემოგთავაზოთ და ავღნიშნო რომ დოლარი ევროსთან საკმარისად გაფუჭდა ბოლო პერიოდი და წესით გამყარება უნდა დაიწყოს, თუმცა აქ ერთი რისკი ჩნდება რამაც შესაძლოა შეცვალოს ეს მოლოდინი, დოლართან მიმართებაში ახლა ბევრი რამ არის დამოკიდებული იაპონიაზე, თუ იამპონიამ დამატებით აშშ ობლიგაციებიც აღარ იყიდა ან/და საკუთარი დოლარების რეზერვები გამოიყენა ქვეყნის ასაშენებლად მაშინ გამოდის შესაძლოა დოლარი მეტად გაფუჭდეს, მაგრამ ამავე დროს შესაძლოა ევროც გამოიყენოს...საკმაოდ ბუნდოვანი მდგომარეობაა...
რაც არ უნდა მოხდეს ლარს გამყარება მართებს რომ ეკონომიკის ზრდა მოხდეს, სამუშაო ადგილები შეიქმნას და ინფლაცია ნაკლებ მგრძნობიარე გახდეს. თუ ლარის საკურსო "სტაბილურობა" იყო პრიორიტეტი, მაშინ დიდი ალბათობით ინფლაცია მომავალ სამ წელში მეტი იქნება ვიდრე ბოლო სამი წელი.
სცენარი 1. მონეტრული პოლიტიკის სტიმულირება:
ამ ეტაპზე ლარი/დოლარის "სტაბილურობა" ცუდი იდეაა თუ შენ ამ ვითომ სტაბილურობას ქმნი დამატებითი ფულადი მასის ეკონომიკაში შეშვების, საპროცენტო განაკვეთების შემცირების ან სახაზინო რეზერვების განაკვეთს შემცირების ხარჯზე და ეკონომიკის ნეგატიური ეფექტის ხარჯზე (ეკონომიკის ხარჯზე იმიტომ ვამბობ რომ მთავარი ის კი არ არის რამდენად სტაბილური იქნება ლარის კურსი მაგალითად დოლართან, არამედ რა დონის ინფლაციას ახდენს ეს ვითომ სტაბილურობა და ამ ინფლაციას რა გავლენა აქვს ეკონომიკის ზრდაზე).
თუ ორივე ვალიუტის კურსი სტაბილურია, მაგრამ ორივე ვალიტის ღირებულება გამუდმებით ფუჭდება – ანუ კარგავს მყიდველობით უნარს,ეს ნიშნავს ინფლაციის ზრდას.
ჩვენ რომ ვიყოთ მწარმოებელი ეკონომიკა (ექსპორტიორი) და არა იმპორტიორი ეკონომიკა მაშინ საკუთარი ვალიუტის გაფუჭება რაღაცა დონეზე შესაძლოა გამართლებულიც იყოს, რადგან ვალიტის გაუფასურებით (გარკვეულ დონეზე) პროდუქტი გაგვიიაფდებოდა სხვა ქვეყნის მწარმოებლებთან შედარებით რაც ექსპორტს გაზრდიდა და ეკონომიკას მეტად განავითარებდა, მაგრამ ჩვენ არც წარმოებით გამოვირჩევით და თან ვართ განვითარებადი ქვეყანა საწყის სტადიაში რაც კიდევ ამძაფრებს მოთხოვნას რომ ვალიუტა იყოს მყარი და თანმიმდევრობით (მოთხოვნით გამოწვეული) მყარდებოდეს.
სცენარი 2. მონეტრული პოლიტიკის უცვლელად დატოვება:
მაგრამ თუ პოლიტიკას არ ცვლი გარკვეული პერიოდი ეს ნიშნავს ლარი უნდა მყარდებოდეს დოლართან მიმართებაში თუ რეალურად ეკონომიკური ზრდა ხდება, რადგან ვთქვათ დოლარის ღირებულება მასიური ბეჭვდის, სესხების აღების და მასტიმულირებელი პაკეტების ეკონომიკაში შეშვების შემდეგ თანდათანობით ფუჭდება, რაც იწვევს აგრეთვე მასზე მიბმული ვალიტების გაფუჭებას. დოლარის კურსი კი მასზე არამიბმულ ვალიუტებთან მიმართებაში ძირითადად ფუჭდება (კანადური დოლარი, ჩინური იუანი, შვეიცარიული ფრანკი და ა.შ.);
ესეიგი თუ მონეტარულ პოლიტიკას არ შევცვლით მომავალი ერთი წელი, მაშინ ლარი მატერიალურად არ უნდა გაფუჭდეს დოლართან მიმართებაში ან პირიქით გამყარდეს კიდეც (რადგან ჩვენი სახელმწიფო შესყიდვების შემდგომ ლარის მულტიპლიერმა უკვე მოახდინა რეალიზაციის დიდი ნაწილი), ეს მაშინ თუ საერთო მოთხოვნა იზრდება და ამასთან ერთად ეკონომიკაც იზრდება.
თუ ლარზე რეალური საბაზრო მოთხოვნა დიდია მაშინ ლარი მყარდება დოლართან მიმართებაში რაც აგრეთვე მათ კურსზეც აისახება. მოკლევადიანი ლარის გამყარება შესაძლოა აგრეთვე მოხდეს დოლარის სესხებით, თუმცა რისკები იცვლება და გრძელ ვადაში აუცილებელია გათვალო როგორ იმოქმედებს ეკონომიკაზე და სავალიტო კურსზე.
სცნარი 3. როდსაც მონეტარულ პოლიტიკას ამკაცრებ:
თანმიმდევრული გამკაცრებით და მოთხოვნის ზრდით მიღებული ვალიუტის გამყარება არის დადებითი ეკონომიკისთვის, რადგან ინფლაციას ნაკლები ეფექტი ექნება, მეტი მოთხოვნა იქმნება ინვესტიციებზე – თუ ინვესტორს ეცოდინება რომ ვალიუტა ნელი ტემპით გამყარდება და მოლოდინი ეკონომიკურ ზრდაზე გრძელ ვადაში არის დადებითი, მაშინ მისთვის ეს მიმზიდველი საინვესტიციო შესაძლებლობაა. მაგრამ საჭიროა კონტროლი რომ ინვესტიციები იყოს გრძელვადიან გათვლებზე გაკეთებული, რაც შექმის სამუშაო ადგილებს, გაზრდის ექსპორტს და ეკონომიკისთვის წარმატებული იქნება გრძელ ვადაში.
მოკლე ვადაში როდესაც საჭიროა შესაძლოა მონეტარული პოლიტიკის გამკაცრებით ლარი გაამყარო დოლართან მიმართებაში, მაგრამ რეალურ კურსს გრძელ ვადაში ბაზარი ადგენს. თუ მონეტარული პოლიტიკა გაამკაცრე, მოკლე ვადაში ლარი გამყარდება, მაგრამ გრძელ ვადაში რომ შეინარჩუნოს ლარმა სიმყარე ამისათვის საჭიროა რეალური მოთხოვნა ბაზრიდან (ინვესტიციებზე მოთხოვნა, ბიზნეს გარემოს გაუმჯობესება და აქტიურობის გამუდმებით ზრდა). ხოლო თუ გრძელ ვადაში ლარზე მოთხოვნის ზრდა არ მოხდა – მიუხედავად მოკლევადიანი გამყმებისა რაც მონეტარული პოლიტიკის ჩარევით განხორციელდა, კურსი დაიწყებს გაფუჭებას რადგან ლარზე რეალური მოთხოვნა არ გაიზარდა.
Subscribe to:
Comments (Atom)